Κι ύστερα στέκεις σιωπηλά να `ρθουν τ' αστέρια χαμηλά για να τους πεις μέχρι που θα `φτανες για κείνη... Η αγάπη προχωράει...δημιουργόντας ροές.. άλλοτε με βήματα αργά, άλλοτε με άλματα γοργά!! Δεν ακούς όταν σου μιλάνε, δεν βλέπεις τίποτα άλλο τριγύρω, δεν υπάρχει τίποτα άλλο, παρα μονάχα το χαμόγελο που μπορεί να σου ζεσταίνει την καρδιά.. Μ΄ αυτό κοιμάσαι.. μ΄ αυτό ξυπνάς;) Σε ευχαριστώ πολύ χελλόου μου για το όμορφο σχόλιο:)